.
خانه خرد، با همکاری استادان روانشناس برجسته، مطالعه‌ای جامع بر روی سلامت روانی دختران افغانستان انجام داد.
هدف این تحقیق بررسی وضعیت روانی و شناسایی مشکلات عمده‌ای است که دختران جوان در افغانستان با آن مواجه هستند. در این مطالعه، ۳۰۰ دختر از سراسر کشور به صورت آنلاین شرکت کردند و به سؤالات مختلف پاسخ دادند.
سؤالات این تحقیق با همکاری استادان روانشناس و با رعایت اصول علمی و اخلاقی طراحی شد. پرسشنامه‌ها به صورت آنلاین در اختیار شرکت‌کنندگان قرار گرفت تا به دور از هرگونه فشار یا ترس، بتوانند تجربیات و احساسات خود را به اشتراک بگذارند. این روش، امکان دسترسی به جامعه آماری گسترده‌تری را فراهم کرد و به ما اجازه داد تا دیدگاه‌های متنوعی را مورد بررسی قرار دهیم.
یافته‌های کلیدی:
1. افکار خودکشی:
- نتایج تحقیق نشان داد که از میان ۳۰۰ دختر شرکت‌کننده، ۱۰۰ نفر به خودکشی فکر کرده‌اند. این آمار نگران‌کننده، نیاز به توجه جدی به سلامت روانی دختران در افغانستان را برجسته می‌کند.
2. وضعیت وخیم سلامت روان:
- بسیاری از دختران گزارش دادند که در وضعیت وخیم روانی قرار دارند. عوامل متعددی از جمله فشارهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی شرایط امنیتی می‌تواند در ایجاد این وضعیت نقش داشته باشد.
3. فقدان دسترسی به حمایت‌های روانی:
- یکی از مشکلات عمده‌ای که در این تحقیق شناسایی شد، نبود دسترسی کافی به خدمات و مشاوره‌های روانی است. بسیاری از دختران گفته‌اند که در صورت وجود چنین خدماتی، احتمالاً می‌توانستند با مشکلات خود بهتر مقابله کنند.
نتیجه‌گیری نتایج این تحقیق به وضوح نشان‌دهنده یک بحران عمیق و نگران‌کننده در سلامت روانی دختران در افغانستان است. نگران‌کننده‌ترین یافته، شیوع بالای افکار خودکشی در میان ۱۰۰ نفر از ۳۰۰ دختر شرکت‌کننده است که گویای عمق مشکلات روانی این قشر آسیب‌پذیر است. این آمار نه تنها نشان‌دهنده فقدان حمایت‌های لازم، بلکه همچنین بیان‌گر فشارهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که این دختران با آن مواجه‌اند. وضعیت وخیم سلامت روان، ناشی از مجموعه‌ای از عوامل پیچیده است. از جمله این عوامل، فشارهای روانی ناشی از ناامنی، محدودیت‌های اجتماعی و اقتصادی، و فقدان دسترسی به خدمات مشاوره‌ای و درمانی می‌باشد. همچنین، ازدواج‌های اجباری یکی از مشکلات جدی است که بر سلامت روان این دختران تأثیر گذاشته.
بسیاری از دختران به دلیل فشارهای اجتماعی و فرهنگی مجبور به قبول ازدواج‌هایی می‌شوند که نه تنها به نارضایتی و عدم رضایت از زندگی منجر می‌شود، بلکه می‌تواند عواقب جدی بر سلامت روانی آن‌ها داشته باشد. این شرایط، به‌ویژه در جامعه‌ای مانند افغانستان که با چالش‌های خاص خود دست و پنجه نرم می‌کند، نیاز به توجه جدی و فوری را بیشتر می‌کند. از این رو، ایجاد و توسعه برنامه‌های حمایتی، آموزشی و درمانی برای دختران در افغانستان امری ضروری است. باید به سرعت اقداماتی موثر برای فراهم کردن دسترسی به خدمات روان‌شناختی و مشاوره‌ای انجام شود.